De nieuwe feature van LinkedIn leidt tot emotie omdat de kans bestaat dat het karakter van het platform wezenlijk wordt aangetast. De fans die LinkedIn als veilige haven beschouwen vinden dat doodeng.
Ik was ontzet toen tot me doordrong vorige week dat LinkedIn echt met Stories is begonnen (Meer weten over Stories? Lees dan: Voegt LinkedIn Stories iets voor jou toe?). Mijn favoriete platform, de veilige haven voor inhoud en een zakelijke benadering, zet de deuren wijd open voor oppervlakkigheid en emotie? De toelichting van LinkedInredacteur Pieter Cranendonk maakte het nog erger. Hij schreef: ‘Hoe ziet jouw thuiswerkplek eruit? Waar vind jij je ontspanning na een lange werkdag? Hoe zien jouw dagelijkse bezigheden eruit?’ Juist de lockdown heeft werk en privé dichter bij elkaar gebracht, dus dat moet nu ook maar op LinkedIn zichtbaar worden’, meent hij.
Werk en privé niet meer scheiden?
Ik vond het gewoon shocking. Juist in de laatste maanden, bleek hoe zwaar mensen het vinden als werk en privé letterlijk door elkaar lopen. Op de aanvankelijke gebbetjes over hoe we – haha – bij elkaar in de keuken konden kijken, volgde een stroom aan artikelen en webinars over hoe we moeten dealen met een gebrek aan focus. Omdat alles door elkaar heen loopt.
De focus goeroes raden ons aan om werk- en privétijd in blokken te verdelen en op zoveel mogelijk manier het onderscheid tussen die twee duidelijk te maken. Scherm uit, notificaties uit, desnoods telefoon uit. Mark Tigchelaar raadt zelfs aan andere kleren aan te trekken als je stopt met werken in je eigen huis, om de overgang van werk naar privé concreet te maken.
En nu gaat LinkedIn, het sociale platform dat als enige de werksfeer apart hield, ons stimuleren om meer van te laten zien van onze momenten van ontspanning?
‘LinkedIn sorry maar die Stories moeten dood.!’
Om erachter te komen of ik overreageerde, of niet, nam ik contact op met Wouter van Noort die faam heeft verworven met zijn publicaties in NRC en zijn wekelijkse nieuwsbrief over hoe technologie ons en onze wereld verandert. Vaak richt hij zich op de gevolgen voor de menselijke conditie. Burnouts, mindfullness, de behoefte aan psychiaters en filosofen die onze toenemende onrust en onbehagen moeten bezweren. Van Noort is ook een succes op LinkedIn, zijn posts kunnen rekenen op honderden reacties.
‘Wat vind jij er nou van’, vroeg ik hem, ‘van deze nieuwe stap van LinkedIn?’ Zijn reactie was aanvankelijk redelijk mild: ‘Ik schrok ook even, maar Stories kan ook voor levendigheid zorgen en dat kan LinkedIn wel gebruiken. Want zo geweldig interessant zijn veel posts nu ook weer niet.’ Daar had hij natuurlijk een punt.
Na het een paar dagen te hebben aangezien was hij een stuk negatiever en postte hij: ‘LinkedIn sorry maar die Stories moeten dood.! Een bericht waarop hij van 249 LinkedInners voornamelijk positieve reacties kreeg. Al vond de Nederlandse LinkedIn baas Marcel Molenaar de toon onbeschaafd en van Twitter-achtig niveau. Waarop Van Noort reageerde dat hij zijn Twitterachtige gedrag zou stoppen als LinkedIn stopte met Snapchat-achtige functies. De conversatie ging nog even door maar LinkedIn leek niet niet happy te zijn met discussie over Stories in de eigen tijdlijn.
Posten: een foto van een vergadering? Van je scherm vol letters?
Verwarring en emoties dus rondom deze stap van LinkedIn. En dat komt natuurlijk ergens vandaan. Een feit is dat LinkedIn een stap maakt die voor veel tevreden gebruikers voelt als iets dat het karakter van LinkedIn wezenlijk kan doen veranderen. En als coach LinkedIn maak ik me niet alleen zorgen over mezelf en mijn businessmodel maar ook over al mijn klanten waarvan ik weet dat de meesten geen idee zullen hebben wat ze hiermee aan moeten.
Velen schuwen Instagram omdat ze 40-plus zijn en al lang social media-moe, Instagram Stories is lang ze heen gegaan. Maar ook heel wat jonge mensen moeten er weinig van hebben. Het zijn allemaal mensen die een beperkte hoeveelheid tijd per week willen besteden aan sociale media en op zoek zijn naar nut. Het dagelijks creëren van leuke plaatjes met tekst erin, is geen klusje erbij waar ze naar uit zullen kijken. Zeker niet omdat ze geen idee zullen hebben wat het gaat opleveren. Wie voornamelijk achter een bureau zit of de meeste tijd doorbrengt in vergaderingen, heeft ook weinig leuks te laten zien.
LinkedIn Stories versus meaningfull conversations
Opgeteld kleven er behoorlijke nadelen aan LinkedIn Stories: nog meer informatieoverload, nog meer schermverslaving, nog meer vermenging van werk en privé, nog meer push om humoristische, persoonlijke content te creëren die inhoudelijk weinig oplevert. En dat allemaal in de enige veilige haven die de liefhebbers van inhoud online hebben.
Bovendien hangt LinkedIn zelf ook aan die inhoudelijke eigenschappen: het platform wil meaningfull conversations stimuleren, en nodigt mensen uit content te delen waarvan je wilde dat die met jou was gedeeld. Dus hoe verhoudt die doelstelling zich tot Stories? Berichten die na 24 uur verdwijnen zijn uit de aard der zaak niet diepgravend.
Waarom dit experiment?
Zo komen we bij de vraag waarom LinkedIn dit experiment aangaat? De kopieerdrift onder sociale platformen is groot, meestal als één van hen succes boekt, volgt de rest waardoor ze meer op elkaar gaan lijken. Het succes van eerst Snapchat en vervolgens Instagram met Stories zal zeker een rol spelen. Maar het risico is reëel dat een deel van de gebruikers verwijderd raakt van LinkedIn en dus er moeten meer overwegingen zijn geweest.
Wouter van Noort zei al dat de tijdlijn van LinkedIn wel wat levendigheid kan gebruiken. Goed en inhoudelijk publiceren is moeilijk, als coach kan ik mijn dagen uitstekend vullen door hier met mensen over te praten. En vanuit die optiek kan het een idee zijn om mensen de kans te geven op een relatief makkelijke manier iets van zichzelf en hun werk te laten zien.
LinkedIn Stories: leuk voor sommigen, maar hoe zit het met de rest?
Ik probeer Stories inmiddels zelf uit, want waar heb ik het anders over? En als ik de grote context even weglaat en de functie op zichzelf beschouw, vind ik die niet onaardig. Dat wil zeggen voor mij als zelfstandige. Voor ondernemers die willen verkopen, biedt Stories mogelijkheden. Maar voor al die mensen die niet ondernemen? Die het van tekst en inhoud moeten hebben? Die LinkedIn gebruiken om te netwerken? Voor hen zie ik nog weinig mogelijkheden.
LinkedIn creëert in feite een tweede tijdlijn die aandacht moet trekken. Naast de langzamere tijdlijn met berichten en artikelen, is er nu een dagelijkse, snellere tijdlijn met Stories. Mensen die daar graag komen, zullen minder aandacht gaan besteden aan de tijdlijn met berichten. Ik kan er geen onderzoek over vinden maar mijn indruk is dat op Instagram twee groepen ontstaan: zij die Stories gebruiken en zij die de gewone tijdlijn gebruiken. Zal LinkedIn erin slagen de tijdlijnen met berichten en die met Stories naast elkaar te laten bestaan? En beide interessant te maken en te houden? Anders kan de ene ten koste van de andere gaan. En als dat zo moet gaan, dan hoop ik dat de tijdlijn met berichten en artikelen wint.
Lees ook het artikel: Voegt LinkedIn Stories iets toe voor jou?
Meer Achtergrond
